Vroeg wakker vanmorgen, uiteraard. Maar wel lekker geslapen. Oh jakkes, het regent buiten.

Ik rommel wat in de kamer en besluit dan toch dat ik de meditatiewandeling die vanmorgen in Bryant Park wordt gehouden, mee wil doen. En dan moet ik nu de deur uit ...

Buiten valt de nattigheid eigenlijk wel mee, en ik ga lopend naar 'mijn' parkje en koop onderweg in 'mijn' postkantoor vast zegels.

(wat een contrast, he? daar zal de eigenaar van de winkel vast ook niet blij mee zijn:)

De meditatie begint 'tegenover Bryant Park Cafe' .... Nou zijn er diverse eet- en drinktentjes, en ik weet eigenlijk niet welke deze naam draagt. Tot ik plots een bord zie en ja hoor, er tegenover staan al 2 vrouwen te wachten.
De leraar blijkt een jonge Chinees die al 25 jaar meditatie beoefent. Past dat wel? Afijn, hij brengt het leuk

We beginnen eerst zittend met wat ademhalingsoefeningen om in de stemming te komen. Na een tijdje lopen we langzaam in ganzenpas een rondje park. Eigenlijk loopt hij sneller dan ik had verwacht.
Ik heb wel eens zen-wandelingen gedaan, en dat gaat superlangzaam. Nu moest ik nog moeite doen om niet achter te blijven. Maar wel lekker om de dag rustig en open te beginnen.
Om 11 uur heb ik weer een activiteit van Bryant Park op het programma staan, dus ik blijf maar in de buurt.

(Vandaag krijgt ieder die het wil een gratis bloem. Ik neem een tulp ... onzin eigenlijk, want ik ben nog de hele dag op stap en een tulp leent zich niet als droogbloem ...:)

Eerst maar eens een koffie scoren, het is best nog fris buiten. En nee, dit keer geen Starbucks, maar een fatsoenlijke Pain Cotedien. Ik ga aan een hoog tafeltje voor het raam zitten en geniet van al het opvallende volk dat langs loopt.
Het meisje dat ook aan de tafel zit stapt even later op en wenst me een 'wonderful day'. Ik word er helemaal blij van.

Ik heb nog een uurtje en besluit de bieb in te gaan. Oh, die is nog niet open. Maar ik zie wel dat ze deze lente elke woensdag om 12 uur boeklezing hebben. Leuk! Dat haal ik precies.
Dan ga ik nu even naar TKTS om een musicalkaartje te kopen. Het blijft regenen vandaag en op woensdags zijn er matinees, dus dat komt goed uit.
Het wordt 'Daddy Long Legs'. Oh ja, en ik wilde ook nog een paar keer meeloten voor Hamilton, die moet geweldig leuk zijn. Maar kaartjes kosten tegen de 700$, zo populair is de show!
Er worden elke voorstelling 20 kaartjes eerste rij verloot voor 10$. Maar die loterij is ook om 12 uur ....hmm, dan moet ik kiezen ... ik denk dat ik voor de bieb ga.

(De spelletjeshoek van Bryant Park:)

Eerst een tour in Bryant Park. Ik verwacht geen nieuws te horen, tenslotte is het park maar klein en ken ik het goed. Maar ik krijg ongelijk. Allerlei leuke details over de geschiedenis van het park en de gebouwen er omheen.
Ze organiseren heel veel leuke dingen. Vanavond gaat er een serie danslessen van start, de voorbereidingen zijn al in volle gang. Jammer alleen dat het weer niet meezit!

Dat de bieb een voorraadkamer onder het park heeft, dat wist ik wel. Maar dat de boeken niet op naam, maar op grootte liggen gesorteerd, om zo de ruimte economisch te gebruiken, dat wist ik niet.
Ik vraag me af hoe ze zo'n boek terugvinden, dan ....?

Als de tour is afgelopen, verhuis ik naar de bieb, precies op tijd voor de lezing. Dat blijkt meer een interview te zijn, maar het is erg gezellig. Uiteraard is het besproken boek ook te koop, met 10% korting.

Het klonk best als een leuk boek, maar het is een zware hardcover, dus ik laat het toch aan me voorbij gaan.
In plaats daarvan ga ik eens kijken wat voor tentoonstelling er momenteel in de bieb is. Een hele leuke. Ze hebben al een eeuwigheid (letterlijk) een zogenaamd 'plaatjes archief'. Plaatjes in de zin van afbeeldingen.
Er schijnen legio mensen gebruik van te maken, bijvoorbeeld om ideeen op te doen voor toneel decors. De bieb heeft diverse abonnementen op magazines, alleen voor de plaatjes, die allemaal geknipt, betiteld en gefiled worden.

Grappig. Er hangt een hele verzameling van de platen en ook diverse briefjes van klanten van weleer.
Jammer genoeg blijkt later dat er een plasticje op de lens van mijn mobiel geplakt zat, dus de meeste foto's zijn nogal wazig geworden. Zo ook die van een oud boek dat opengeslagen ligt op een pagina waar o.a. 2 oudere, sjieke dames met elkaar converseren.
De een schept op over haar zoon, die arts is en naar Duitsland verhuisd. 'Hij is de beste hartchirurg van Berlijn.'
Waarop de ander opmerkt: 'Oh, hebben ze daar tegenwoordig een hart??'
Daar moest ik om grinniken.

Dan wordt het tijd om naar het theater te gaan. Het blijkt een heel kleintje te zijn, met maar weinig stoelen.

Het is niet druk, een man of 25 alles bij elkaar, tel ik. Da's ook wat, om je voor zo'n klein publiek uit te moeten sloven!
Maar ze doen het met verve. Slechts 2 spelers, het is een liefdesverhaal tussen 2 mensen die eerst met elkaar schrijven.
Het verhaal dateert trouwens uit begin vorige eeuw, dus het is zeker geen afgietsel van andere, bekendere verhalen.

De hoofdpersoon is een jonge vrouw uit een weeshuis die met een opstel indruk heeft gemaakt op een rijke jongeman. Hij sponsort anoniem haar universitaire studie in de hoop dat zij schrijfster zal worden.
In ruil moet ze hem maandelijks een brief schrijven. En die brieven maken het verhaal.
De teksten zijn mooi en origineel en ze zingen beiden prachtig. Het was echt genieten en na afloop gaan we alle 25 staan voor het applaus.

(De mooie gevel van mijn YMCA:)

Buiten is het weer nat. Kom, ik ga even naar het hostel en haal onderweg wat te eten.
Eenmaal op mijn kamer is de verleiding groot om er te blijven.
Maar, ik heb voor vanavond nog een opening van een tentoonstelling in een galerij op het programma staan. Ik heb er zelfs een hippe rok voor gekocht, dus kom, ik ga.
Het is maar 20 straten naar het noorden, in mijn geliefde Upper West en de wandeling is dan ook heerlijk, al spettert het nog wat na.

De tentoonstelling ... lachen, heel klein, heel weinig mensen ook, wel een gratis drankje, maar ook dat glas is maar half vol.

Dit was letterlijk alle kunst:

Afijn, ik sta alles heel geinteresseerd te bestuderen, maar snap er niets van .... het wijntje smaakt wel.

Een kwartiertje later sta ik alweer op straat .... kies een andere route terug, en kom langs een boekwinkel die nog open is. Dat komt goed van pas, ik heb mijn boek bijna uit en het boek van vanmiddag niet gekocht.
Laat ik maar even kijken of ze hier wat leuks hebben.
He, grappig, ze hebben een recording op staan van een voorleessessie. Oh wacht, verrek, er is een live voorleessessie ... achterin de winkel zit een heel publiek te luisteren naar diverse schrijvers, onder het genot van een glaasje wijn.
Nou, dan ga ik er toch bij zitten? Lekker.

En leuk, ook. Ik merk dat het voorlezen valt of staat bij de voorleestoon, en niet zo zeer de inhoud. Sommige schrijvers doen het heel levendig, anderen staan eigenlijk alleen maar bang te zijn en dreunen eentonig op.
Zonde hoor. Maar ik amuseer me best zo.

En nu ben ik weer thuis, dus kom, ik duik lekker vroeg mijn bed in.

Vanaf nu ga ik het schrijven weer verhuizen naar de volgende ochtend .... ik ben er savonds eigenlijk te moe voor en het komt maar moeizaam uit mijn pen ... Dus Peter&Ann, geen 'ochtendkrant' meer ;-)