Ik moet vandaag vroeg op, want ik vlieg om half negen richting Charleston. De route verloopt vlotjes, maar ik ben wel blij dat ik gister al een treinkaartje heb gekocht. Dat scheelt nu toch wel.

Ook de vlucht verloopt zonder problemen en voor ik het weet, landen we in het warme zuiden. We delen het vliegveld met de US Airforce. Geen straaljagers, maar van die grote logge vogels waarin manschappen en materiaal vervoerd worden.
De bus naar de stad komt binnen een kwartiertje en brengt me naar het Visitor's Center. Ik dacht dat mijn hotel hier nog wel een eindje vandaan was, maar het blijkt prima te lopen.
En ik zit hier wat ruimer dan in NYC:

Gewonnen op priceline voor een schappelijk prijsje. Toen ik deze zijstap boekte, wist ik nog niet dat ook Charleston behoorlijk toeristisch is en de hotels qua prijs niet onderdoen voor die in The Big Apple.
Maar ach, 1 nachtje luxe kan geen kwaad.

Eerst maar eens de stad in. Er blijken gratis trolleybussen te rijden. Drie verschillende routes. Van tevoren had ik al wat wandelroutes geprint, dus ik combineer de twee en rijd eerst naar Waterfront Park.

Alwaar ik een goede lunch aan het water nuttig. En dan begin ik mijn wandeling langs de waterkant.

Het is hier zo heerlijk, lekker aan het water, warm zonnetje, ruziende vogels. Ik zit op een bankje en ben bijna te lui om verder te gaan. Ik zou hier zo een dag door kunnen brengen!
Ik zie hoe een vogel zijn best doet een dik insect te vangen, maar het beest verandert steeds van koers en duikt uiteindelijk de veiligheid van het bladerdek in. Geweldig om te zien!

Nou kom, ik ga een stuk lopen, met beschrijving en al.

Door pittoreske straatjes, langs prachtige, koloniale panden. Overal branden dit soort lampjes, het lijkt echt te zijn:

Ook kom ik langs de 'oude markt', nu geheel geflankeerd door toeristenwinkeltjes. Leuk om doorheen te lopen, maar ik koop niets.
Het slavenmuseum ben ik ook nog even in geweest, best indrukwekkend. Heel kleinschalig opgezet, op een plek waar vroeger de echte slavenmarkt gehouden werd.
Gruwelijk idee.

Als ik buitenkom, hoor ik iemand 'Summertime' spelen op een trompet. Dat past mooi.
Ik loop verder langs diverse galeries. Veel verkopen kunst van lokale kunstenaars. Sommige dingen zijn prachtig, andere wat simpel. Maar voor alles wordt een forse prijs gevraagd, dat wel.
Ook hier houd ik het bij rondneuzen.

(Deze fontein kom je op elke fotoserie van Charleston tegen .... maar hij stonk meer naar chloor dan menig zwembad:)

Langzaamaan gaat de dag in de avond over en ik besluit naar het hotel terug te gaan. Er zijn genoeg gezellige eettentjes, maar ik merk dat ik daar geen zin in heb.
Ik sla gewoon wat in bij de supermarkt en ga lekker in mijn bad liggen dobberen ....