Oorspronkelijk had ik voor vandaag een dolfijnenboottocht op het programma staan. Maar helaas kreeg ik gister een mailtje dat de tocht wordt gecanceld.
Ze hebben technische problemen met de boot.
Wat ontzettend jammer! Ik had er echt heel erg naar uitgekeken. Dolfijnen in het wild is iets wat al heel lang op mijn verlanglijst staat.

Wat ik wel ga doen vandaag, dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kon geen tour naar een plantage inlassen, die duren allemaal net langer dan dat ik tijd heb.
Nu ja, naar een ander deel van de stad dan maar. Ik zit, omdat ik met mijn neus gekeken heb, 3 kwartier op een trolleybus naar het westen te wachten. Deze trolley blijkt trouwens een gewone bus te zijn.
Wel gratis? Wel gratis.

Maar even later staan we muurvast in het verkeer. Gedver ... daar heb ik helemaal geen zin in. Ik vraag of ik weer uit mag stappen en loop terug naar een fietsenverhuurder.
Maar dan komt de groene trolley aanrijden, die naar Waterfront Park gaat.
Ach, gister had ik daar wel willen blijven zitten, laat ik dat nu maar doen, dan ....
En zo gezegd, zo gedaan.

Het wordt een zeer luie dag, bekroond met een salted caramel ijsje.
Dan duik ik nog even een zeldzame boekwinkel in en daarna is het retour richting het vliegveld.
Er gaat eens in het uur een express bus, die slechts 3,5$ kost.
Op de heenweg had ik 5$ betaald, want het apparaat geeft geen wisselgeld. Maar omdat ik 55+ ben en het buiten de spits is, hoef ik nu maar 1$ te betalen.
Ik blijk de enige passagier. Nou, dat kan dan nooit winst opleveren voor ze.

Ook de terugvlucht verloopt rustig. Ik kom op JFK aan en kan overal lekker snel doorlopen. Geen douane, geen koffers ophalen, alleen even plassen en dan hop met de airtrain en subway. (Oh, en de piloot stond in de deur van de cockpit terwijl iedereen uitstapte. Toen ik hem bedankte, zei hij: 'Beautiful hair!' Wat een sweetie pie, he? *blush*)
Het gaat zo vlot, dat ik besluit nog een musical mee te pikken op broadway. Ik hoop op 'The King and I', maar omdat ik op het laatste nippertje bij de TKTS ben (half 8), blijkt er niet veel meer beschikbaar.
Gister had ik eigenlijk spijt dat ik niet voor Chicago gegaan ben, en nu doe ik dat in een opwelling wel.

Meteen door naar het theater .... een beetje zwaar bepakt met een extra tas waarin mijn pyama zit. Nu ja, dat weet toch niemand ...

Heb ik nou wel verstandig gedaan om toch een kaartje voor deze musical te kopen? Had ik niet beter door kunnen gaan naar mijn bed?
Nou ja, het is nu te laat.

Ik krijg er zeker geen spijt van! Heerlijke muziek, jazz, maar dan van het vroege soort, waar je nog gewoon een ritme in herkent. (Moderne jazz, daar kan ik niks mee.)
Een geestig verhaal, en prachtig gespeeld. Er zitten een paar hele goede actrices/zangers tussen. Waaronder iemand die eigenlijk te oud is voor de rol, vind ik. Ik zit 2e rij, dus ik zie elke rimpel.
Maar ze zingt prachtig en kan goed meekomen met het dansen. Haar boezem is niet echt, volgens mij, en de ene steekt hoger boven haar krappe jurk uit dan de ander ... LOL.
Ook de mannen gaan sexy gekleed, hoewel het verhaal zich eigenlijk in een gevangenis afspeelt ... volgens mij.
Het decor? Dat is het orkest. Waarvan de dirigente ook een kleine rol in het verhaal meespeelt.
Het is allemaal superleuk gedaan en ik geniet volop.

Waar ik ook van geniet: ondanks dat ik alleen maar op Times Square ben geweest ... dat ik terug ben in New York ... wat een heerlijke stad is dit toch!
Als ik terugwandel langs het stukje Central Park heb ik echt het gevoel dat ik weer thuis ben ....